Pertanian di England abad ke-17-18.

oleh-AHMAD  BIN YAAKOB

Menjelang akhir abad ke-17, tercetus revolusi yang dikenali sebagai Revolusi Pertanian di England.Revolusi Pertanian meletakan asas bagi kemunculan Revolusi Perindustrian di England.[1]

Hasil pembelajaran: Mmembincangkan perubahan orientasi kegiatan dan kemajuan dalam bidang pertanian.

Latar belakang pertanian di England

1.Pengeluaran makanan secara besar-besaran

2.Sistem pemilikan tanah

3.Akta pemagaran tanah

4.Kaedah pertanian baru

5.Kaedah penternakan baru

6.Pengenalan pertanian campur

7.Ciptaan baru

8.Penggunaan baja

9.Pembinaan saliran

Latar belakang pertanian di England

1.Pengeluaran makanan secara besar-besaran kerana perubahan sistem pemilikan tanah, penggunaan kaedah saintifik dan kaedah pemasaran produk yang berkesan.

2.Sistem pemilikan tanah terbahagi kepada dua iaitu tanah persendirian dan pemilikan tanah awam.

3.Akta pemagaran tanah menyebabkan tuan tanah membeli tanah awam dan aktiviti pertanian dijalankan secara besar-besaran.

4.Kaedah pertanian baru seperti sistem penanaman bergilir, memperkenalkan tanaman baru tunip dan ubi kentang.

5.Kaedah penternakan baru untuk membesarkan binatang ternakan dengan cepat untuk bekalan daging dan bulu binatang.

6.Pengenalan pertanian campur melibatkan tanaman dan ternakan.

7.Ciptaan baru untuk meningkatkan pengeluaran seperti Jethro Tull (menggali dan menugal), bajak tiga segi untuk membajak tanah, alat mengetam, alat memukul dan alat menumbuk bijiran, penciptaan jentera berkuasa wap.

8.Penggunaan baja tiruan dan baja asli daripada najis binatang.

9.Pembinaan saliran dapat menyalirkan kawasan pertanian yang luas.[2]

---

[1]Sivachandralingam Sundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Sejarah Dunia 1500-1955 (Shah Alam: Oxford Fajar 2013),232.    

[2]“Perkembangan ekonomi pertanian di England”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1 , (Putrajaya: Kementerian Pendidikan Malaysia,2013) 122 .     

Perdagangan dan perniagaan di Portugal

Oleh-AHMAD BIN YAAKOB

Latar belakang Portugal.

Pada abad ke-15 dan ke-16, Portugal berubah ke status kuasa dunia semasa Zaman penerokaan di Eropah kerana berjaya membina empaya besar di Amerika Selatan, Afrika, Asia dan Australia. Kejayaan pelayar-pelayar Portugal membangunkan empaya perdagangan disebabkan oleh pencapian mereka dalam ekspedisi maritim. Portugal adalah kuasa Barat yang paling aktif dalam kegiatan penjajahan dan perdagangan di Timur pada abad ke-16[1]

Portugal merupakan penjelajah dan pelayar ulung yang merintis jalan ke Timur.

Faktor perkembangan penjelajahan orang Portugal pada abad ke-16

1.Peranan Putera Henry

Menubuhkan Akademik Laut

Memberi galakan kepada pelayar Portugal.

Putera Henry telah menghantar kapten-kapten untuk melaksanakan  misi perdagangan hamba dan perdagangan ini telah mendatangkan keuntungan. Hasilnya menjelang tahun 1460, Portugis berjaya menguasai rangkaian pelabuhan dari Madeira ke Cape Verde.[2] 

2.Peranan pemerintah Portugal.

Memberi peluang kepada rakyat Portugal menerokai bidang perkapalan dan pelayaran.

Kekuasaan raja-raja Portugal turut membantu perkembangan perdagangan dan perniagaan pada abad ke-16 berbanding negara-negara Eropah yang lain. Sejarah membuktikan bahawa raja-raja Portugal  dari Dinasti Avis (1383-1577) telah melahirkan pemimpin-pemimpin yang berkaliber dan memberi galakan kepada rakyat Portugal untuk meneroka bidang perdagangan dan perkapalan. Sumbangan pemimpin Portugal inimenyebabkan berlakunya perkembangan pesat dalam penjelajahan dan penerokaan.[3]

3.Kesan Perang Salib

Perang Salib turut membantu perkembangan penjelajahan dan penerokaan Portugal.Ekoran Perang Salib, Paus merestui usaha membanteras kekuasaan sepenuhnya Semenanjung Iberia. Keadaan ini melahirkan masyarakat Eropah yang berfikiran terbuka , mempunyai cara pemikiran yang baharu, gaya hidup yang suka bersiar-siar dan belayar. Penaklukan wilayah Islam menyebabkan ilmu pelayaran Islam sampai kepada masyarakat Eropah dan membantu mereka menjelajah dunia luar.[4]

4.Penemuan baharu/teknologi baharu.

Penemuan baharu dan teknologi baru membawa kepada kegiatan pelayaran seperti peta dan kompas. reka bentuk kapal dan sebagainya mendorong kepada penerokaan dan penjelajahan. Dalam pembinaan kapal orang Portugal mempunyai kemahiran membina kapal jenis Caravel seberat 2000 tan. Kapal-kapal ini kuat dan mempunyai keupayaan mengharungi lautan luas.

5.Kemunculan tokoh pelayar Portugal.

Kemunculan tokoh pelayaran Portugal yang terulung iaitu Diego Cam dan Batholomew Diaz. Diago Cam berjaya belayar sejauh 1400 batu sepanjang Pantai Barat Afrika antara tahun 1482 hingga tahun 1484. Pada tahun 1487, Bartholomew Diaz telah memulakan pelayaran dengan tiga buah kapal dan mengelilingi Tanjung Pengharapan. Vasco Da Gama pula melancarkan ekspedisi ke imur dengan empat buah kapal seberat 12o tan dan 180 orang pelaut. Pada tahun 1497, Vasco Da Gama berjaya mengelilingi Tanjung Pengharapan dan belayar ke Timur  sepanjang Pantai Timur Afrika  hingga ke Malindi. Kejayaan Vasco da Gama menyebabkan banyak kapal Portugis belayar ke Timur untuk memperolehi lada hitam, sutera, batu permata dan rempah-ratus.[5]

      Pada tahun 1505, Alfonso de Albuquerque dilantik sebagai Wizurai. Beliau telah menjadikan Goa sebagai pusat pentadbiran. Dari Goa,Portugal meneruskan gerakan ke Asia Tenggara yang terkenal sebagai pusat pengeluaran rempah-ratus. Misi perdagangan ini diketuai oleh Lopez de Sequeira yang tiba di Melaka pada tahun 1509.Pada bad ke-16 perdagangan rempah dari Timur yamg menguntungkan telah berjaya dikuasai oleh Portugal. Portugal mula mengusai jalan laut apabila menubuhkan laluan pusingan di Tanjung Pengharapan. Laluan baharu ini diperkukuhkan  lagi oleh aktiviti Alfonso de Albuquerque yang mengambil tugas sebagai wizurai Portugal di India pada tahun 1511.[6]

Kesan perkembangan penjelajahan Portugal;

Perluasan pengaruh dan empayar

Perluasan hubungan antarabangsa.

Kepesatan perdagangan

Wujudnya rantaian pelabuhan di Goa dan Melaka.

Berjaya memonopoli perdagangan rempah di Kepulauan Rempah.

---

[1]Sivachandralingam Sundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Sejarah Dunia 1500-1955 (Shah Alam: Oxford Fajar 2015),227.

[2] Mahdi Shuid,Sazlina Othman Anjurum Begum Ahamed, Pra U Teks Sejarah STPM Penggal 1,(Bandar Baru Bangi: Penebitan Pelangi Sdn Bhd,2012),191.

[3]Ibid,191.

[4]Mahdi Shuid,Sazlina Othman Anjurum Begum Ahamed, Pra U Teks Sejarah STPM Penggal 1,(Bandar Baru Bangi: Penebitan Pelangi Sdn Bhd,2014),192.

[5] Ibid,192.

[6] Mahdi Shuid,Sazlina Othman Anjurum Begum Ahamed, Pra U Teks Sejarah STPM Penggal 1,(Bandar Baru Bangi: Penebitan Pelangi Sdn Bhd,2012),193.

Sistem Ekonomi Feudalisme di Perancis pada abad ke-16-18.

Oleh- AHMAD BIN YAAKOB

1.Ekonomi pertanian

Masyarakat Perancis masih bergantung kepada bidang pertanian pada awal abad ke-16. Kemewahan masyarakat masih diukur dari keluasan ladang yang dimiliki. Masyarakat masih lagi tinggal di desa berbanding di bandar.[1]

Sepanjang abad ke-16 hingga 18, Perancis muncul sebagai sebuah negara yang kuat dengan mengamalkan ekonomi feudalisme. Raja-raja Perancis bermula dari Louis XIV hingga Louis XVI mengekalkan sistem ekonomi feudalisme untuk mengukuhkan kekuasaan mereka. Pada era ini golongan bangsawan mempunyai kedudukan yang dominan dalam sistem ekonomi negara.Ketika ini rejim Perancis didominasi golongan bangsawan yang memiliki kuasa kewangan dan politik.

      Golongan bangsawan mendapat faedah dalam sistem ekonomi feudal dengan melabur dalam tanah, memiliki estet yang banyak , menjadi tuan tanah atau manor dan mengusir petani daripada tanah yang mereka usahakan.Masyarakat yang muncul waktu ini dianggap feudal kerana ketidaksamaan sosial kekal dalam masyarakat dan membenarkan hak milik tradisional kekal dari segi perundangan.[2]

      Tuan tanah golongan bangsawan yang menjadi tuan tanah.Petani menjadi hamba atau serf.[3] Petani yang menjadi serf pada abad ke-18 ialah seramai 1.5 juta orang daripada keseluruhan penduduk seramai 15 juta orang. Sebahagian besar petani ialah orang bebas dan mereka memiliki tanah yang mereka usahakan. Walaupun petani ini bebas tetapi mereka dikehendaki menunaikan obligsi  yang diwarisi sejak zaman pertengahan (500-100M). Salah satu dari kewajipan ialah pembayaran sewa tahunan kepada tuan tanah yang sebelumnya mempunyai kekuasaan atau hak milik atas tanah petani.

      Terdapat juga petani yang menjadi penyewa atau buruh yang diupah tuan tanah.[4]Masyarakat petani kini digelar metayers. Metayers mula mempelbagaikan pekerjaan, bukan hanya bercucuk tanam sahaja, tetapi mula mengusahakan penternakan lembu daging dan lembu susu serta menjualnya ke pasar-pasar. Mereka juga menggunakan kaedah moden dalam pertanian.[5]

      Pada zaman Raja Henry, beliau memerintah menterinya Duke Sully memberi tumpuan kepada bidang pertanian. Duke Sully merupakan Menteri Kewangan dan pemikir ekonomi. Idea dan pembaharuan beliau banyak digunakan untuk memajukan pertanian di Perancis. Antara pembaharuan yang dicadangakan beliau ialah menghapuskan cara kebiasaan petani di kawasan pedalaman, memberi bijih benih percuma, membiayai kegiatan penternakan, melarang pemusnahan hutan rimba dan mengeringkan paya serta membina jalan raya, jambatan dan sistem terusan.

     Pembaharuan tersebut membuahkan hasil apabila sumber pertanian bijirin dan anggur merah Perancis menjadi bahan dagangan utama yang didagangkan di pelabuhan Bruges, Belanda.

      Penanaman pokok mulberi dan penternakan ulat sutera diusahakan olehRajaHenry Iv telah meningkatkan ekonomi rakyat dan membawa perkembangan bandar Paris, Lyon dan Marseilles. Pada zaman Raja Louis XIV, menterinya, Jean Baptiste Colbert memajukan bidang pertanian. Dasar pertanian Colbert; tidak membenarkan peralatan pertanian dirampas hanya kerana petani mempunyai hutang, menggalakan penternakan lembu dan kuda dan membaiki jalan raya di kawasan pedalaman.   

     

2.Perdagangan

Kepesatan perdagangan di Perancis dapat dilihat pada masa pemerintahan Raja Henry IV 1598-1610. Baginda telah menubuhkan sebuah angkatan laut bagi melindungi perdagangan di Perancis. Seterusnya Perancis mula menerajui perdagangan di seberang laut dan bersaing dengan Belanda dan British. Perancis mula membuka pusat perdagangan di India dan Amerika Utara.

      Pada tahun 1620-an, Perancis membuka petempatan di Hindia Barat dan pangkalan di Chandernagore, Timur India.Pembukaan pangkalan ini meningkatkan perdagangan Perancis di luar negara. Perkembangan perdagangan dalam negara turut berlaku di Perancis. Kawasan Utara Perancis seperti Champagne, Lyon dan Beaucaire muncul sebagai bandar perdagangan antara Eropah Utara dan pedagngan Mediterranean.Perkembangan ini turut mempengaruhi pertambahan penduduk dan kewujudan perusahaan kecil-kecilan.

3.Institusi kewangan

Perkembangan perdagangan turut dipengaruhi oleh faktor perkembangan sistem kewangan. Pada tahun 1500 wang tidak perlu dibawa dengan banyak untuk melakukan urusan perdagangan. Keadaan tersebut memudahkan perdagang dan pengeluar mengawal dan memasarkan barangan bebas.

      Urusan pengutipan cukai juga mudah dilaksanakan. Misalnya, 200 cukai berjaya dikutip dalam satu masa di 120 tempat yang berlainan di Sungai Loire dan daerah-daerah yang lain. Sistem perbankan di Perancis hanya berkembang pesat pada abad ke-18. Contohnya pembukaan Paris Bourse pada tahun 1724, Casse d’Escompte pada tahun 1776 dan Loterie Royale pada tahun 1783.  Syarikat Joint-stock   berkembang pada pertengahan abad ke-18. Pada tahun 1788 syarikat Perancis memperkenalkan insuran kebakaran.[6]

4.Industri

Industeri tekstil diusahakan secara besar-besaran pada abad ke-16 untuk pasaran dalam negeri dan dieksport. Kain dan teknik pengeluaran sutera yang diimpot dari China ke Eropah oleh perdagangan Arab pada abad ke-10 di Itali telah berkembang luas ke seluruh Eropah. Perancis telah mengusahakan perusahaan sutera dan tidak lagi bergantung kepada kain impot dari Asia  dan Persia. Industri perusahaan kain berkembang di Tuscany, Utara Perancis. Industri desa ini berkembang pesat di Utara Perancis 1450-1550. Petani desa mengeluarkan pakaian berasaskan kain bulu dan linen. Masyarakat bandar pula menggunakan mesin untuk mewarna dan memutihkan kain dan kemudian memasarkannya.

Di Perancis industri pertukangan juga berkembang iaitu tukang yang berkelayakan akan bekerja tanpa menerima upah selama beberapa tahun di rumah guru atau ahli pertukangan sebelum membuka pusat pertukangan sendiri apabila mereka kembali ke tempat asalnya. Mereka akhirnya menubuhkan kesatuan tukang untuk menjaga hasil pertukangan mereka. Barangan pertukangan Perancis seperti perabut telah mendapat tempat di pasaran pada tahun 1770.

    Perkembangan perdagangan dan galakan daripada kerajaan telah mengukuhkan kedudukan golongan saudagar. Keadaan ini membolehkan golongan saudagar muncul sebagai satu kuasa politik dan mula   menyaingi kedudukan golongan aristokrat dalam bidang politik.[7]

---

[1]Mahdi Shuid,Sazlina Othman, Ajurun Begum Ahamed, Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,(Bandar Baru Bangi:Penerbitan Pelangi 2015),170.

[2]Sivachandralingam Sundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Sejarah Dunia 1500-1955 (Shah Alam: Oxford Fajar 2013),hlm.205. 

[3]dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1, , (Putrajaya: Kementerian Pendidikan Malaysia,2013)32 

[4]Ibid.

[5]Mahdi Shuid,Sazlina Othman, Ajurun Begum Ahamed, Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,171.

[6] Ibid,175.

[7] Ibid, 176

Kapitalisme di Amerika Syarikat

TAJUK 3: KEMAJUAN DAN PEMBANGUNAN

Oleh-AHMAD BIN YAAKOB

Hasil pembelajaran-menghuraikan sistem ekonomi kapitalisme di Amerika Syarikat pada abad ke-18-19.

1.Kapitalisme di Amerika Syarikat

Sistem ekonomi kapitalisme di Amerika Syarikat.

Kapitalisme ialah sitem ekonomi yang menekankan hak milik persendirian, pasaran,kebebasan ekonomi dan perniagaan untuk keuntungan. Ekonomi kaptalisme diamalkan oleh negara-negara Eropah pada abad ke-15 dan 16 memungkinkan kuasa-kuasa ini mengamalkan sistem ekonomi merkantilisme.[1]

Perkembangan ekonomi kapitalisme di Amerika Syarikat bermula selepas tamat Perang Amerika dengan Britain 1812 dan Perang Saudara 1861-1865. Kestabilan politik menyebabkan golongan kapitalis melabur modal dalam sektor perindustrian. Perkembangan ini menyebabkan bermula Revolusi Perindustrian di Ameika Syarikat mulai 1860-an hingga 1914.[2]

      Menjelang pertengahan abad ke-19, sistem ekonomi kapitalisme berkembang pesat di Amerika Syarikat. Perkembangan sistem ekonomi ini menyebabkan berlaku pertumbuhan pesat dalam sektor perindustrian. Terdapat beberapa faktor yang mendorong pertumbuhan sistem ekonomi kapitalisme dan pertumbuhan sistem ekonomi kapitalisme dan pertumbuhan sektor perindustrian di Amerika Syarikat. Antaranya;

a)Perkembangan sektor pertanian

Hasil pengeluaran pertanian ialah kapas,gula, beras, gandum,daging, tenusu dan membakau. Amerika membekalkan 75% kapas kepada kilang tekstil di Britain.[3]

b)Perkembangan sistem pengangkutan.

Perkembangan industri keretapi.

Pembinaan lebuhraya merentasi Cumberland, Maryland dan Wheeling.

Terbinanya jaringan landasan keretapi .

c)Perkembangan perniagaan besar

Muncul perniagaan berskala besar. United States Rubber, Goodyear,Eastman Kodak.

Penyatuan syarikat-syarikat yang mebawa tertubuhnya syarikat besar seperti Dupont dan General Electric

Mempunyai modal dan pelaburan yang  besar.

d)Perkembangan industri minyak dan keluli.

Telaga minyak pertama di gerudi di Pennsylvania

Muncul syarikat minyak seperti Standard Oil of New Jersey dan Standard Oil of Ohio.

Us Steel Corporation menjadi syarikat pengeluar besi dan keluli di Amerika Syarikat.

e) Perkembangan perdagangan antarabangsa.

Barangan yang dikeluarkan secara besar-besaran dipasarkan secara meluas.

Pelabur membuat pelaburan ke tempat lain seperti Hawai, China dan Cuba.

f)Perkembangan pesat industri perkapalan.

Barangan dagangan dibawa masuk ke Amerika Syarikat menggunakan kapal milik Amerika Syarikat dikenakan cukai yang lebih rendah.[4]

---

[1]Sivachandralingam Sundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Sejarah Dunia 1500-1955 (Shah Alam: Oxford Fajar 2013),207.   

[2] Ibid,210.

[3] “Sistem Ekonomi Kapitalisme di Amerika Syarikat”,dalam Modul Pengajaran dan Pembelajara STPM Sejarah, (Bandar Baru Bangi:Kementerian Pendidikan Malaysia,2014).21.

[4]Kemajuan dan Pembangunan,  dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1 , (Putrajaya: Kementerian Pendidikan Malaysia,2013) 113 .     

Negara Persekutuan Amerika Syarikat abad ke-18-19

OLEH –AHMAD BIN YAAKOB

Konsep negara Persekutuan

Istilah persekutuan berasal daripada perkataan Greek, iaitu foedus yang membawa maksud perjanjian. Persekutuan merupakan gabungan beberapa buah wilayah atau negeri yang dahulunya bebas tetapi kemudiannya menjadi negara bersekutu di bawah satu perlembagaan pusat.

 

Sistem persekutuan merupakan sistem pemerintahan yang terdiri daripada dua kerajaan, iaitu kerajaan pusat dan kerajaan negeri. Setiap kerajaan pusat dan negeri mempunyai bidang kuasa masing-masing dalam perkara-perkara tertentu. Apabila  wilayah-wilayah tersebut bergabung ke dalam sebuah persekutuan, dengan sendirinya wilayah-wilayah berkenaan menyerahkan kedaulatan kepada kerajaan pusat dan ketaatan rakyat tertumpu kepada kerajaan persekutuan.[1]

      Sungguhpun wilayah tersebut telah menyerahkan kedaulatannya kepada kerajaan pusat, wilayah tidak akan hilang identiti kerana ada perkara-perkara tertentu yang dijamon oleh perlembagaan persekutuan. Perlembagaan Amerika tetap memberi kebebasan kepada negeri-negeri menggubal undang-undang yang berkaitan dengan adat dan budaya tempatan kerana setiap negeri mempunyai latar belakang dan sejarah yang berlainan.

      Amerika Syarikat merupakan negara persekutuan yang dibentuk daripada 13 buah negeri yang pernah menjadi koloni Britain. Amerika Syarikat mempunyai 50 buah negeri dan saiznya luas. Penduduknya terdiri daripada berbilang kaum, namu perpaduan rakyatnya masih utuh.[2]

Pemerintahan Negara Persekutuan

Perlembagaan Amerika menggariskan secara terperinci badan-badan yang memerintah Amerika.

 Presiden Amerika boleh membatalkan undang-undang dengan menggunakan kuasa veto.Presiden juga mengawasi kongres. Walaupun kerajaan persekutuan diberi kuasa yangluas, rakyat tidak bangkit menentang kerajaan.Ini kerana kebebasan mereka tidak diusik. Perkara berkaitan dasar luar dan perdagangan diserahkan kepada kerajaan persekutuan.

Ciri-ciri negara Persekutuan.

Kerajaan pusat tidak diberi kuasa yang banyak. Persekutuan merupakan liga negeri dan bukan kerajaan pusat yang kuat. Kerajaan pusat tidak dapat melaksanakan projek pembangunan kerana kurang sumber kewangan. Kedudukan kewangan kerajaan pusat bergantung kepada sumbangan kerajaan negeri. Kerajaan tidak dibenarkan membentuk sistem perdagangan antara negeri atau negara lain.[3]

Konvensyen Philadelphia 1787.

Dalam Konvensyen Philadelphia 1987 timbul perdebatan hangat tentang kuasa yang akan diberi kepada kerajaan pusat dan yang akan mengawal kerajaan pusat. Persidangan ini membawa kepada pembentukan Perlembagaan Amerika setelah kompromi dicapai dalam kalangan 13 buah negeri.

      Perlembagaan Amerika telah menggariskan secara terperinci badan-badan yang memerintah Amerika Syarikat. Ia dilakukan supaya terdapat satu sistem timbang tara sebagai perlingungan unsur-unsur authoritarian dan radikal.[4]

      Perubahan kedudukan kerajaan selepas abaf ke-18 (Konvensyen Philadelphia)

Antara perubahan ialah memberi kuasa kepadaKerajaan Persekutuan membuat keputusan dalam hal mata wang, mengisytihar peperangan , megenakan cukai, menggubal undang-undang berkaitan bidang kehakiman dan menguasai bidang perdagangan.

Presiden boleh membatalkan undang-undang dengan menggunakan kuasa veto dan boleh mengawal kongres. Kongres pula melalui dua pertiga undi di kedua-dua Dewan Senat dan dewan Perwakilan boleh mengatasi kuasa veto Presiden. Oleh itu, apabila menggubal undang-undang satu pihak boleh mengawasi pihak yang lain.

      Oleh kerana kerajaan Persekutuan diberi kuasa yang lebih luas, rakyatnya juga tidak menentang kerana kebebasan dan hak peribadi mereka tidak diusik dan kuasa berkaitan dasar luar dan perdagangan yang diberikan kepada Kerajaan Persekutuan menjadikan Amerika Syarikat sebuah negara yang berjaya mengawal kedudukan ekonomi dan politik antarabangsa.[5]

---

[1]Mahdi Shuid,Sazlina Othman, Ajurun Begum Ahamed, Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,(Bandar Baru Bangi:Penerbitan Pelangi 2015),143.  

[2] Ibid.

[3]“Negara Bangsa”,dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,73.   

[4]Mahdi Shuid,Sazlina Othman, Ajurun Begum Ahamed, Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,144,

[5] Ibid,145.

negara Kesatuan Perancis

oleh AHMAD BIN YAAKOB

Hasil Pembelajaran –Membincangkan sistem pemerintahan negara kesatuan dan negara persekutuan.

Negara Kesatuan Perancis abad ke-18-19 (1700-1899)

1.a) Konsep negara kesatuan.

Negara kesatuan merujuk kepada kuasa kerajaan Pusat lebih luas berbanding kuasa kerajaan tempatan yang lebih terhad. Ia juga merujuk kepada pemusatan semua kuasa negara di dalam satu sistem yang memberikan kuasa tertinggi kepada kerajaan pusat.Contoh kerajaan kesatuan ialah Perancis, Britain, Itali dan Jepun.[1]

b.Pemerintahan negara kesatuan.

Konsep negara kesatuan yang diamalkan di Perancis merujuk kepada pemusatan semua kuasa negara sehingga memberi kuasa tertinggi kepada kerajaan pusat.

      Setelah sistem feudal dihapuskan, pentadbiran baharu diperkenalkan di Perancis. Perancis dibahagikan kepada 83 department atau wilayah. setiap department pula dibahagikan kepada cantons atau daerah. Setiap cantons dipecahkan lagi kepada commune.

      Departmen yang ditubuhkan pada tahun 1790 berperanan untuk menguruskan perkhidmatan di kawasan tempatan . Pentadbirannya  diketuai seorangPrefet yang dilantik oleh kerajaan pusat. Setiap prefet bertanggungjawab terus kepada Menteri dalam negeri.

      Di setiap departmen diwujudkan General Council. Ahlinya dilantik pemerintah pusat. General Council menjadi penghubung antara rakyat dan kerajaan pusat.  Commune pula berperanan mendabir kawasan bandar.[2]  

      Commune dibentuk bagi mentadbir kawasan bandar. Institusi ini diketuai oleh Datuk Bandar atau Mayor sebagai ketua eksekutif. Selain itu diwujudkan juga sebuah Majlis Bandaran  (Municipal Council). Antara tugas Commune termasuklah mengendalikan perkara-perkara yang menyentuh pentadbiran di bandar seperti meluluskan permit bangunan, menjaga keselamatan penduduk dan menguruskan pendaftaran perkahwinan.

      Datuk bandar merupakan wakil kerajaan pusat di kawasan bandar. Beliau berperanan untuk menguatkuasa undang-undang tempatan,mendaftar jurutera awam, menguruskan pekerja di kawasannya dan lain-lain. Bagaimana pun keputusan yang dibuat oleh Datuk Bandar boleh dipinda atau dibatalkan oleh kerajaan pusat.[3]

      Commune merupakan isntitusi yang dibentuk bagi memberikan perkhidmatan kepada penduduk tempatan seperti pejabat pendaftaran, mahkamah rendah, jabatan kerja raya, polis tempatan dan sebagainya.[4]

---

[1]Mahdi Shuid,Sazlina Othman, Ajurun Begum Ahamed, Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,141.    

[2]“Negara Bangsa”,dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,73.   

[3]Mahdi Shuid,Sazlina Othman, Ajurun Begum Ahamed, Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,142.     

[4]Ibid, 143.