1.Bandingkan ciri-ciri masyarakat agraria di Belanda dan di China.20m

Masyarakat agraria ialah masyarakat yang berasaskan pertanian, penternakan dan pemungutan hasil hutan dan sungai. Kebiasaannya petempatan terbentuk di sekitar kawasan yang subur, misalnya di lembah-lembah sungai, kawasan berbukit, Serta kawasan yang mempunyai sistem saliran yang baik. Belanda telah mengalami ledakan ekonomi pada tahun 1585 selepas berjaya melepaskan cengkaman pemerintahan Raja Phillip II dari Sepanyol. Rvolusi Pertanian yang berlaku telah menaikkan taraf hidup masyarakat Belanda di Eropah. Revolusi teknik pembinaan kapal,telah menjadikan Belanda sebagai kuasa perdagangan di Eropah yang membawa kepada perkembangan pelabuhan di Amsterdam. Belanda mencapai zaman kegemilangan ekonomi pada abad ke-16 hingga ke-17. Manakala, negara China merupakan negara ketiga terbesar di dunia dan terbesar di Asia Timur. Keluasan negara China ialah 9 595 960 kilometer persegi atau 3 599 975 batu persegi. Namun demikian, dua pertiga daripada China merupakan kawasan pergunungan dan gurun di sebelah barat dan utara. Kawasan tertinggi ialah dataran Tibet dengan ketinggian purata 4000 meter atau 13 000 kaki. Manakala gurun di China terdapat di bahagian utara, iaitu Gurun Gobi dan di bahagian barat laut, iaitu Gurun Taklamakan. Hampir keseluruhan China bergunung-ganang dan kawasan yang sesuai untuk pertanian hanyalah 15 peratus sahaja keluasannya. Terdapat persamaan dan juga perbezaan antara ciri-ciri masyarakat agraria di Belanda dan China.

       Persamaan antara masyarakat agraria Belanda dan China ialah kedua-duanya menjalankan ekonomi pertanian. Kedua-dua negara ini juga menjalankan aktiviti mengekspot hasil pertanian .mereka. Tumpuan utama masyarakat agraria Belanda ialah tanaman bijiirin seperti gandum, barli, oat yang menjadi sumber utama pertanian.Belanda Tanaman lain pula yang diusahakan ialah kobis, kekacang, jagung dan bunga-bungaan.Manakala tanaman utama yang diusahakan oleh masyarakat agraria di China ialah padi sawah yang banyak ditanam di kawasan lembah Sungai Yangtze dan Sungai Kuning.Tanaman lain turut diusahakan seperti tanaman kapas, tebu, teh, gandum, barli, sekoi dan bijirin lain. Masyarakat China,yang tinggal di tanah tinggi Utara China, mereka menanam padi huma sekoi dan kekacang terutama di sekitar Sungai Heilongjiang.

       Selain itu, kedua-dua negara tersebut juga menjalankan industri swasta seperti industri tekstil. Contohnya di Belanda , pada kurun ke-17, industri tekstil di Leiden berjaya dikembangkan  terutamanya dalam pengeluaran kain-kain jenis woolen, says, fustians dan camlets.Perkara ini telah mendorong pertambahan pengeluaran kain sehingga meningkat sebanyak 130 ribu pada tahun 1660-an. Selain Leiden, Haarlem telah menjadi bandar pengeluaran kain linen utama untuk dipasarkan ke Eropah. Manakala di China Soochow muncul sebagai pusat industri tekstil dan perusahaan kain kapas, kain sutera, dan pakaian diusahakan oleh petani di Kiangnan.

       Perbezaan lain ialah masyarakat agraria di Belanda menjalankan ekonomi penternakan

dan perikanan,Manakala di China menjalankan ekonomi perusahaan pertukangan dan penubuhan persatuan. Contohnya di Belanda, penternakan lembu susu diusahakan untuk pengeluaran bahan ternusu. Belanda menjadi tempat utama pentemakan lembu. Lembu-lembu daging yang ditemak akan disembelih dan dieksport ke kawasan-kawasan di selatan. Pengeksportan lembu-lernbu yang telah disembelih dan diproses berlaku antara tahun 1500 hingga 1660. Selain itu di Belanda juga, dianggarkan satu per lima daripadanya terlibat dengan industri perikanan yang menguntungkan Belanda.

       Manakala di China masyarakat agraria juga melakukan aktiviti perusahaan pertukangan yang diusahakan secara perkongsian antara dua orang atau lebih dan kebanyakan mereka mengetahui cara perkongsian modal bersama atau joint stock. Mereka turut berkongsi tanggungjawab terhadap kemajuan perniagaan. Selain itu di China juga seluruh perusahaan di China bergabung membentuk kesatuan. Antaranya ialah persatuanpenenun,kesatuan peniagabank,kesatuan peniaga pakaian,dan

kesatuan peniaga emas.

       Kesimpulannya,persamaan antara masyarakat   agraria Belanda dan China  ialah dari segi ekonomi pertanian dan industri swasta. Manakala perkara yang membezakan masyarakat agraria di Belanda dan China ialah dari segi pelaksanaan ekonomi penternakan lembu dan perikanan di Belanda serta  perusahaan pertukangan dan penubuhan persatuan perusahaan di China.Ekonomi agraria Belanda lebih terbuka, sedangkan ekonomi agraria China lebih tertutup. Kedua-dua masyarakat Belanda dan China memberi tumpuan kepada bidang pertanian yang memberi  pendapatan yang lumayan kepada mereka.

2. Ciri-ciri masyarakat Agraria di Belanda.

OLEH-AHMAD BIN YAAKOB

Kegiatan Ekonomi

Kegiatan ekonomi utama masyarakat agraria di Belanda berasaskan pertanian, penternakan dan tanaman hortikultur.

Pertanian

Kegiatan ekonomi utama ialah pertanian. Aktiviti pertanian yang diusahakan terdiri daripada pelbagai jenis tanaman, antaranya sayur-sayuran, dan bijirin.Hasil sayur-sayuran yang diusahakan seperti bawang, biji kol, ketumbar, lobak dan teasel.Menurut K.H.D Halley,masyarakat Belanda merupakan masyarakat yang paling banyak makan sayur-sayuran di Eropah.  

      Hasil bijirin pula seperti barli, gandum,kekacang dan oat.Pada peringkat awal barli merupakan tanaman utama tetapi merosot pada abad ke-I7 dan peranannya diambil alih oleh tanaman gandum Gandum menjadi tanaman penting di Belanda menjelang abad ke-17. Menjelang abad ke-16, sebanyak 1150 kg hingga 1900 kilogram gandum dihasilkan bagi setiap hektar. Hasil tanaman berlebihan akan dijual.

      Petani-petani Belanda juga terlibat dalam tanaman dagangan. Tanaman bukan makanan pula terdiri daripada tanaman dagang seperti hemp, biji kol, dan mader.Menurut B.H Slicher van Bath biji cole ditanam secara meluas di Utara Belanda. Tanaman ini menguntungkan kerana biji cole diproses untuk menghasilkan minyak.Madder merupakan tanaman ang ditanam secara meluas di bahagian Barat Daa Belanda.Akar tanaman ini diproses untuk  dijadikan serbuk pewarna ang digunakan dalam industri tekstil. Tanaman semanggi ditanam di Wilayah Waes yang terletak di Bahagian Utara Belanda sekiar tahun 1644. Menjelang abad ke-16 kegiatan penaman Hemp dilakukan secara meluas di Holland dan Utech. Hemp digunakan untuk membuat barangan daripada kanvas, jala dan tali kapal.[1]

Penternakan

      Masyarakat Belanda juga menjalankan kegiatan pentenakan secara meluas. Antara ternakan yang dijalankan ialah lembu dan kambing. Permintaan tinggi untuk produk tenusu menyebabkan petani melibatkan dii dalam penternakan lembu. Perkembangan ini menyebabkan petani-petani di Holland dan Friesland memberi tumpuan kepada sektor penternakan.Kegiatan penternakan lembu tenusu dijalankan secara ekstensif di Belanda. Mereka juga mengusahakan perusahaan tenusu iaitu menghasilkan susu, mentega dan keju. Kawasan tenusu utama ialah di utara Amsterdam dan di wilayah Waterland. Hasil tenusu Belanda juga banyak dieksport ke kawasan selatan.[2]

      Selain lembu, penternakan kambing juga dijalankan di kawasan sekitar Pulau Taxel, Wieringen dan Pulau Grind. Kambing diternak untuk menghasilkan bekalan keju kepada penduduk di bandar. Perangkaan pada tahun 1561 menunjukkan bahawa terdapat 12000 ekor kambing di wilayah Texel.

Hortikultur

Pertambahan penduduk dan penigkatan taraf hidup menyebabkan muncul pusat-pusat hortikultur di sekitar bandar-bandar. Pembangunan dalam  sektor ini disebabkan kemajuan dalam sistem pengangkutan air. Pusat hortikultur muncul di sekitar bandar-bandar seperti Leiden dan Delft. Perkembangan pesat dalam proses pembandaran menyebabkan muncul pusat-pusat hortikultur baharu di daerah-daerah seperti De Langeddijk dan Enkhuizen.

      Pekembangan bidang hortikutur meliputi penanaman sayur-sayuran, buah-buahan dan bunga.Sayur-sayuran ditanam secara meluas di daerah De Langedijk. Antara tanaman yang diusahakan termasuklah bawang, lobak, ketumbar, lobak merah, parsnip dan biji sawi.Penanaman kobis dan lobak ditanam secara bergilir-gilir dengan sayuran lain di kawasan De Sreek yang terletak di daerah Enkuizen.

      Penanaman buah-buahan dijalankan di kawasan Aalsmeer dan Boskoop.Aasmeer menghasilkan pelbagai jenis buah-buahan teruama  strawberi. Leiden merupakan pusat hortikulur trebesar di Belanda.Menjelang abad ke-17, penanaman bunga tulip dan hop ditanam secara meluas di sepanjang Sungai Maas. Bunga hop digunakan dalam industri menghasilkan minuman keras. Tadis menghasilkan minumna keras beer daripada hop dapat dikesan sejak abad ke 14 lagi.[3] 

Petempatan

Masyarakat membina penempatan di lembah-lembah sungai kerana tanahnya yang subur.Antara kawasan tanah lanar yang subur dan menjadi tumpuan penempatan masyarakat agtana di Belanda ialah di wilayah Friesland, Zeeland', Flanders dan Utrect

Pembinaan Sistem Pengairan

Masyarakat Belanda berkemahiran dalam pembinaan terusan, kolam takungan air dan tali air dengan tujuan untuk mengairi kawasan pertanian. Mereka berkemahiran menyalurkan air dari sungai untuk tujuan pertanian.Dengan adanya sistem pengairan kawasan pertanian dapat

diperluaskan dan diusahakan secara insentif.

Masyarakat agraia Belanda juga membina kincir angin untuk menyalurkan air daripada tanah yang ditebusguna bagi tujuan pertanian

Berkemahiran mengekalkan kesuburan tanah

Mereka mencipta pelbagai teknik dan kaedah untuk meningkatkan kesuburan tanah pertanian. Baja asli digunakan untuk meningkatkan kesuburan tanah pertanian.Antara baja asli yang digunakan ialah najis binatang ternakan yang diperoleh daripada kawasan ternakan.

Pengenalan kaedah pertanian baru

Antara kaedah petanian yang dijalankan ialah menjalankan kegiatan pemugaran tanah pertanian bagi mengekalkan kesuburan tanah. Peralatan tenggala baru telah dicipta.

      Kaedah penggiliran tanaman juga mula dipraktikkan pada abad ke-16 dan 17 bagi mengekalkan kesuburan tanah. Antara tananaman yang digilirkan ialah menanam tanaman sengkuang dan kekacang berselang dengan tanaman bijirin. Sistem ini dipraktikkan dengan meluas di Wilayah Wales pada tahun 1644. Sistem ini terus diamalkan di selatan Edegem di wilayah Brabant pada tahun 1800.

      Pengenalan sistem pengiliran tanaman telah menyebabkan sistem tanah rang yang diamalkan sebelum ini dimansuhkan.

Penambakan laut untuk kawasan pertanian

      Aktiviti penambakan laut telah dijalankan untuk meluaskan kawasan pertanian. Kesannya pada suku pertama abad ke-17 kerajaan Belanda bukan sahaja berjaya meningkatkan keluasan kawasan pertanian tetapi juga meningkatkan hasil pertanianUntuk tujuan memugar dan membajak tanah pertanian.Penciptaan peralatan baru telah membolehkan kegiatan pertanian dij alankan secara besar-besaran.[4]

---

[1] Ibid,24.

[2]  “Masyarakat Agraria”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1, , (Putrajaya: Kementerian Pendidikan Malaysia,2013),12.

[3] SivachandralingamSundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Sejarah Dunia 1500-1955 (Shah Alam: Oxford Fajar 2015),28.

[4] “Masyarakat Agraria”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1, 14.

Masyarakat Agraria di Belanda abad ke-16 hingga abad ke- 17

Unit 1.2 : Masyarakat Agraria

Oleh-AHMAD BIN YAAKOB

Menghuraikan definisi dan ciri-ciri Masyarakat Agraria

Masyarakat Agraria di Belanda abad ke-16 hingga abad ke- 17

PENGENALAN

Masyarakat Agraria di Belanda pada abad ke-16 dan 17.

Kajian menunjukkan  Belanda mengalami perkembangan pesat dalam bidang pertanian pada abad ke-16 dan ke-17. Catatan pengembara dari England, Perancis, Jerman, Itali  dan Sweden yang melawat Belanda pada abad ke-16 dan ke 17 membuktikan kenyataan tersebut. Masyarakat Belanda menggunakan kaedah dan teknik pertanian yang lebih maju berbanding dengan negara-negara Eropah yang lain.Selain dari itu mereka juga memperkenalkan pelbagai jenis tanaman seperti biji kol, semanggi dan hop ke negara Eropah. Belanda juga membekalkan hasil pertanian dan produk tenusu ke negara-negara lain sejak abad ke-16 dan ke 17 lagi. Perkembangan pesat dalam aktiviti pertanian dan penternakan menyebabkan muncul masyarakat agraria di Belanda.[1]

Definisi Masyarakat Agraria

      Masyarakat Agraria bergantung kepada kegiatan pertanian sebagai sumber kehidupan mereka. Masyarakat agraria mengutamakan aktiviti bercucuk tanam dan penternakan sebagai sumber ekonomi mereka.Masyarakat agraria menetap di kawasan pertanian yang subur dan sesuai untuk menjalankan kegiatan pertanian. Mereka tinggal di kawasan lembah sungai yang mempunyai mendapan tanah lanar yang subur.[2]

Ciri-ciri masyarakat Agraria di Belanda

Kegiatan Ekonomi

Kegiatan ekonomi utama ialah pertanian. Aktiviti pertanian yang diusahakan terdiri daripada pelbagai jenis tanaman,antaranya sayur-sayuran, dan bijirin.Hasil sayur-sayuran yang diusahakan seperti bawang, biji kol, ketumbar, lobak dan teasel. Hasil bijirin pula seperti barli, gandum dan oat. Hasil tanaman berlebihan akan dijual.

Pada peringkat awal barli merupakan tanaman utama tetapi merosot pada abad ke-I7 dan peranannya diambil alih oleh tanaman gandum.

Tanaman bukan makanan pula terdiri daripada tanaman dagang seperti hemp, biji kol, dan mader.[3]

Masyarakat Belanda juga menjalankan kegiatan pentenakan secara meluas. Antara ternakan yang dijalankan ialah lembu dan kambing. Mereka juga mengusahakan perusahaan tenusu iaitu menghasilkan susu, mentega dan keju.Kawasan  tenusu utama ialahdi utara Amsterdam dan di wilayah Waterland. Hasil tenusu Belanda juga banyak dieksport ke kawasan selatan.

PETEMPATAN

Masyarakat membina penempatan di lembah-lembah sungai kerana tanahnya yang subur. Antara kawasan tanah lanar yang subur dan menjadi tumpuan penempatan masyarakat agraria di Belanda ialah di wilayah Friesland, Zeeland', Flanders dan Utrect.

PEMBINAAN SISTEM PENGAIRAN

Masyarakat Belanda berkemahiran dalam pembinaan terusan, kolam takungan air dan tali air dengan tujuan untuk mengairi kawasan pertanian. Mereka berkemahiran menyalurkan air dari sungai untuk tujuan pertanian.

Dengan adanya sistem pengairan kawasan pertanian dapat diperluaskan dan diusahakan secara insentif'.Masyarakat agraria Belanda juga membina kincir angin untuk menyalurkan air daripada tanah yang ditebus guna bagi tujuan pertanian.

BERKEMAHIRAN MENGEKALKAN KESUBURAN TANAH

Mereka mencipta pelbagai teknik dan kaedah untuk meningkatkan kesuburan tanah pertanian' Baja asli digunakan untuk meningkatkan kesuburan tanah pertanian.Antara baja asli yang digunakan ialah najis binatang ternakan yang diperoleh daripada kawasan ternakan.[4]

PENGENALAN KAEDAH PERTANIAN BARU

Antara kaedah petanian yang dijalankan ialah menjalankan kegiatan pemugaran tanah pertanian bagi mengekalkan kesuburan tanah. Peralatan tenggala baru

telah dicipta.

      Kaedah penggiliran tanaman juga mula dipraktikkan pada abad ke-16 dan 17 bagi mengekalkan kesuburan tanah. Antara tananaman yang digilirkan ialah menanam tanaman sengkuang dan kekacang berselang dengan tanaman bijirin. Sistem ini dipraktikkan dengan meluas di Wilayah Wales pada tahun 1644. Sistem ini terus diamalkan di selatan Edegem di wilayah Brabant pada tahun 1800.

Pengenalan sistem pengiliran tanaman telah menyebabkan sistem tanah rang yang diamalkan sebelum ini dimansuhkan.

PENAMBAKAN LAUT UNTUK KAWASAN PERTANIAN

      Aktiviti penambakan laut telah dijalankan untuk meluaskan kawasan pertanian.Kesannya pada suku pertama abad ke-17 kerajaan Belanda bukan sahaja berjaya meningkatkan keluasan kawasan pertanian tetapi juga meningkatkan hasil pertanian.Seterusnya penggunaan teknologi kincir angin telah membolehkan air dari kawasan tanah rendah dialirkan ke kawasan pertanian.[5]

Untuk tujuan memugar dan membajak tanah pertanian.Penciptaan peralatan baru telah membolehkan kegiatan pertanian dij alankan secarabesar-besaran.

---

[1]Sivachandralingam Sundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Sejarah Dunia 1500-1955 (Shah Alam: Oxford Fajar 2013),hlm.22.  

[2] Ibid.

[3]“Masyarakat Agraria”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1, , (Putrajaya: Kementerian Pendidikan Malaysia,2013)12.

[4]Ibid,13

[5] Mahdi Shuid, Sazlina Othman dan Ajurun Begum Ahamed, Pra-U Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,25.

SUSUN LAPIS MASYARAKAT FEUDAL DI JEPUN

Oleh-AHMAD BIN YAAKOB

Kedudukan Raja/ Daimyo

Masyarakat Feudal di Jepun zaman Tokugawa (1603-1867) terdiri daripada Daimyo, Samurai, petani, tukang mahir. dan saudagar. Maharaja hanyalah sebagai boneka dan dijadikan simbol pemerintahan sahaja.

Kuasa pemerintahan sebenar terletak di tangan Shogun dan dibantu oleh daimyo-daimyo. Daimyo yang penting adalah daimyo Fudai. Mereka akan membantu Shogun dalampemerintahan. Mereka merupakan anggota keluarga dan sekutu-sekutu Shogun. Mereka dikurniakan tanah dibahagian tengah dan utara Honshu.

Diamyo Tozama ialah musuh Shogun. Mereka terdiri daripada suku-suku barat seperti Satsuma, Chosu,Toza dan Hizen. Mereka akan diawasi oleh Shogun dan dilarang memasuki istana maharaja di Kyoto.Golongan daimyo sangat berkuasa di Jepun dan dikatakan mengalahkan kuasa yang dimiliki oleh maharaja sendiri.[1]

SAMURAI

      Samurai terdiri daripada panglima perang yang mempunyai kedudukan istimewa dalam masyarakat feudal di Jepun. Antara tugas Samurai ialah memelihara keamanan negara, menjaga kepentingan Daimyo dan menumpahkan taat-setia kepada Daimyo.[2]

 Golongan samurai mempunyai kedudukan yang istimewa kerana kemahiran mereka dalam bidang ketenteraan.

Kekuatan ketenteraan mereka menjadi tulang belakang kepada daimyo dan golongan bangsawan. Golongan

samurai akan mempertahan hak milik serta melindungi keselamatan tuannya. Mereka tidak dibenarkan menceburi bidang pekerjaan yang lain.[3]

PETANI

      Golongan petani menduduki tempat yang istimewa kerana Jepun juga adalah negara pertanian.Mereka merupakan pembekal beras kepada masyarakat dan pembayar cukai kepada kerajaan Jepun.Golongan petani terpaksa membayar cukai yang tinggi. Mereka membayar 40-50% daripada jumlah hasil keluaran sebagai cukai tahunan kepada Daimyo. Petani yang gagal membayar cukai akan menerima hukuman yang berat.[4]

TUKANG/ARTISAN

      Tukang-tukang mahir adalah kedua penting selepas petani.Mereka mahir membuat alat-alat senjata seperti pedang untuk kegunaan samurai.[5]Mereka mendapat penghormatan kerana pengetahuan dan kemahiran yang dimiliki dalam bidang pertukangan. Barangan yang dihasilkan oleh tukang-tukang mahir ini digunakan  oleh golongan Daimyo.  Tukang mahir pada zaman feudal seperti tukang membuat senjata  iaitu pedang mendapat layanan istimewa. Mereka menerima gaji yang lumayan dan tinggal di rumah mewah. Umpamanya, tukang kayu di Kyoto menerima gaji sebanyak 500 koku dan dibenarkan memiliki sebilah pedang.[6]

SAUDAGAR/PEDAGANG

Golongan seterusnya adalah pedagang-pedagang.Walaupun mereka dipandang rendah dan tidak dibenarkan

dalam pergerakan sosial namun keamanan yang mendorong perkembangan ekonomi membolehkan mereka

mengumpul kekayaan dan berjaya sebagai pemiutang kepada golongan bangsawan.[7]

---

[1] Ibid,10.

[2] SivachandralingamSundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Dunia (1500-1955) Penggal 1,Edisi Kemaskini,16..

[3] “Masyarakat Feudal”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,10.

[4] SivachandralingamSundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Dunia (1500-1955) Penggal 1,Edisi Kemaskini,18.

[5] “Masyarakat Feudal”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,10.

[6] SivachandralingamSundara Raja dan Ayadurai Letchumanan, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Dunia (1500-1955) Penggal 1,Edisi Kemaskini,17.

[7]“Masyarakat Feudal”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,11.

SISTEM FEUDAL DI JEPUN

Oleh-AHMAD BIN YAAKOB

Masyarakat Feudal di Jepun abad ke-16 hingga 17

Sejarah kemunculan Sistem Feudal di Jepun

Feudalisme di Jepun dapat dikesan dengan jelas pada zaman Kamakura (1192 - 1333) hingga zaman Sengoku Jidai (1536 -1998).Feudalisme di Jepun mencapai kematangan pada zaman

Keshogunan Tokugawa (1603 - 1867).[1]

Ciri-ciri Masyarakat Feudal di Jepun

Kedudukan Maharaja dan Daimyo

Maharaja tiada kuasa. Keadaan geografi negara Jepun yang bergunung-ganang menyebabkan maharaja gagal mengawal Daimyo.Selepas tahun 1192,Maharaja tidak mempunyai kuasa dalam sistem pemerintahan di Jepun. Hal ini berlaku apabila Taira Kiyomori, ketua  pahlawan  puak Taira menguasai seluruh pemerintahan dengan mengalahkan tentera Maharaja dalam dua peperangan antara tahun 1159-1160.[2]

Gabenor yang dilantik yang terdiri daripada bangsawan istana gagal mengawal kuasa Daimyo kerana kelekaan dengan kemewahan dan mereka tinggal di kota.

Berlakunya perebutan dalam kalangan suku untuk menguasai kekuasaan politik. Kemuncak perebutan tersebut berlaku apabila ketua keluarga Miramoto Yoritomo berjaya membentuk kerajaan bersifat ketenteraan yang pertama di Kamakura yang dikenali Bakufu.Miramoto Yoritomo menggunakan gelaran Shogun

Kemerosotan kuasa raja memberi ruang kepada kemunculan tuan-tuan tanah (Daimyo) yang memiliki banyak ladang yang dipanggil Syo atau Syoen.Keadaan ini menyebabkan kekuasaan golongan tuan tanah

(Daimyo) mengatasi kekuasaan istana dan maharaja impaknya petani tidak lagi memberi ketaatsetiaan kepadamaharaja tetapi sebaliknya kepada Bakufu .Pemerintahah Kamakura menandakan bermulanya sistem feudal di Jepun

Pada zaman Shogun Tokugawa, maharaja dianggap sebagai ketua negara tetapi dan lambang perpaduan kuasa sebenarnya berada ditangan Shogun. Bagi mengawal kuasa maharaja, Shogun mengeluarkan satu ordinan yang dikenali Kinchu Kuge Sho-Hatto (Peraturan bagi Istana)

Ekonomi

Pada era Shogun Tokugawa, ekonomi berasaskan beras.Hasil pendapatan dan kekayaan Daimyo dan Samurai diukur mengikut banyak beras yang dimilikinya dan bukannya wang.

Kedudukan petani penting kerana mereka adalah jentera yang menghasilkan beras.

Kedudukan atau kekayaan Daimyo dan Samurai bergantung kepada petani.Pekembangan perdagangan menyebabkan golongan Samurai menjual beras mereka kepada pedagang untuk

memperoleh wang.

Masalah ekonomi menyebabkan golongan Samurai berhutang dengan golongan pedagang. Keadaan ini menyebabkan berlaku kemerosotan kedudukan golongan Samurai dan seterusnya meningkatkan stafus sosial golongan pedagang

Kepentingan golongan Samurai

Mempunyai kedudukan istimewa kerana mereka adalah penentu kepada kelangsungan kekuasaan Shogun.[3]

Berfungsi menjaga keamanan negara dan menjagakepentingan Daimyo tanpa berbelah bahagi.Tidak melakukan sebarang pekerjaan walaupun dalam keadaan aman. Kehidupan mereka ditanggung oleh petani.

Kepentingan Petani

Kedudukan penting kerana Jepun mengamalkan dasar tutup pintu.Bertanggungiawab mengeluarkan beras yang menjadi makanan rakyat. Kehidupan petani tertekan kerana mereka dikenakan sistem kerah iaitu dikerah untuk mengangkut barangan pertanian melalui sepanjang jalan Tokaido dengan dikenakan beberapa tempat sekatan bagi membolehkan

pegawai menjalankan pemeriksaan. Mereka juga dikenakan cukai yang tinggi.

Peranan golongan artisan

Mereka terdiri daripada tukang kayu, tukang rumah,tukang besi, tukang tembaga, tukang timah, penenun,pembuat kertas dan lain-lain.Mereka diberi gaji dan rumah yang baik serta dibenarkan menggunakan pedang. Walaupun tarafnya lebih rendah daripada petani tetapi kehidupannya lebih baik.

Peranan Pedagang

Dipandang hina kerana Jepun amalkan dasar tutup pintu.Mereka dipandang rendah dan tidak dibenarkan berlaku mobiliti sosial.Namun keadaan aman mengakibatkan keadaan ekonomi berkembang  sehingga muncul bandar seperi Edo, Osaka, Nagoya dan Sendai. Bandar-bandar ini menjadi pusat perdagangan. Pendapatan berasaskan beras diganti dengan pendapatan berasaskan wang. Menjelang abad ke-17, muncul ramai pedagang yang cekapdan berpegalaman dan golongan pemimjam wang di bandar-bandar utama Jepun. Misalnya, Mitsui yang mempunyai syarikat persendirian.[4] Mereka mempunyai kedudukan ekonomi yang baik dan kaya-raya. Akhirnya berjaya memperbaiki status sosialnya.[5]

---

[1] “Masyarakat Feudal”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1, (Putrajaya: Kementerian Pendidikan Malaysia,2013),7.

[2]Mahdi Shuid, Sazlina Othman dan Ajurun Begum Ahamed, Pra-U Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,15.

[3]“Masyarakat Feudal”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,8.

[4]Mahdi Shuid, Sazlina Othman dan Ajurun Begum Ahamed, Pra-U Teks STPM Sejarah (Sejarah Dunia) Penggal 1,20.  

[5] “Masyarakat Feudal”, dalam  Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah Penggal 1,9.

Masyarakat Feudal

Oleh- AHMAD BIN YAAKOB

       Kemunculan masyarakat feudal di Eropah dapat dikesan sejak zaman pertengahan awal.

Menjelang akhir abad ke-19, masyarakat feudal muncul di bahagian lain di benua Eropah

Kemunculan masyarakat feudal di England bermula semasa pemerintahan William Si Penakluk (1028-1087).Baginda meletakkan asas bagi kelahiran feudalisme yang lebih teratur dan sistematik di negara tersebut. Menjelang abad ke-16 dan 17, berlaku perubahan dalam peranan dan kedudukan masyarakat feudal di England. Prubahan ini berlaku ekoran daripada perkembangan pesat dalam bidang ekonomi dan kemunculan negara bangsa.Perkembangan masyarakat feudal di Jepun dapat dikesan sejak zaman Kamakura hingga zaman Sengoku Jidai. Feudalisme di Jepun mencapai kematangan pada zaman Shogun Tokugawa  (1603-1867). Masyarakat feudal di England dan Jepun pada abad ke-16 mempunyai ciri-ciri yang tersendiri.[1]

Konsep / definisi Masyarakat Feudal

Digunakan sejarawan untuk menerangkan susunan sosial masyarakat yang muncul di Eropah pada zaman pertengahan di Eropah.

Secara umum tetdapat dua maksud feudalisme yang merangkumi ciri persamaan dan perbezaan.Takrifan pertama feudalisme ialah satu bentuk organisasi politik dan sosial yang mempunyai kelas atau susunan tertentu iaitumengikut Susun lapis hierarki.Takrifan kedua

Membawa maksud satu sistem hubungan timbal-balas yang berdasarkan ketaatsetiaan antara dua kumpulan manusia bebas.[2]

Sistem feudal pula ditakrifkan sebagai sebuah kerajaan politik tempatan yang ditadbir oleh individu-indivudu tertentu dan bukan wakil dari kerajaan pusat.  Dalam sistem feudal, kedudukan seseorang individu adalah mengikut sistem kelas  dan bersusun lapis mengikut hierarki.[3]

Masyarakat Feudal di England abad ke-16 hingga 17

Sejarah kemunculan Sistem Feudal di England

Sebuah kerajaan yang terbentuk di Eropah Barat pada abad ke - 9 M, selepas perpecahan Empayar Charlemagne dan berlanjutan sehingga abad ke-l 3 M.

- Sistem pemerintahan ini wujud apabila kuasa kerajaan jatuh ke tangan orang persendirian

Ciri-ciri Masyarakat Feudal di England

Sosial

- Masyarakat bersusun lapis yang terdiri daripada raja bangsawan dan petani (serf)

-Wujud hubungan timbalbalas dianttara dua kumpulan iaitu golongan yang memerintah dan diperintah.

- Golongan pemerintah terdiri daripada raja dan beberapa bangsawan  Bangsawan  merupakan pengikut yang setia (vassal) kepada raja

- Rakyat biasa yang dikenali serf merupakan golongan yang setia kapada bangsawan yang berkuasa ke atas mereka.

Ekonomi

Masyarakat bergantung kepada tanah dan tinggal dalam komuniti kampung yang dikenali sebagai manor

- Kegiatan ekonomi bergantung kepada aktiviti pertanian.

Manor menjadi asas ekonomi feudalisme kerana manor yang menghasilkan makanan untuk semua lapisan masyarakat termasuk raja.

- Kegiatan perdagangan tidak meluas kerana manor tidak menjalankan perdagangan dengan manor yang lain sebaliknya mereka menghasilkan barangan untuk keperluan sendiri

- Perkembangan ekonomi terhad dan perniagaan dikendalikan secara sistem barter.

Agama

Gereja katolik merupakan institusi yang berkuasa, mereka memiliki sebahagian besar tanah.

- Institusi gereja mengongkong kehidupan masyarakat pada zaman feudal.

- Pengaruh gereja Khatolik merangkumi seluruh kehidupan masyarakat

- Gereja menekankan aspek kerohanian (keagamaan) dan kurang menekankan aspek duniawi.

Politik

Keadaan politik tidak stabil. Pemerintahan pusat yang lemah menyebabkan peperangan sering berlaku antara wilayah.

Kedudukan raja lemah (pemerintah pusat) kerana berkongsi kuasa dengan golongan pembesar. Golongan pembesar pula sering menentang raja.

Susun lapis Masyarakat feudal di England

Raja

Dalam sistem feudal di England, raja mempunyai kedudukan yang paling tinggi. Raja merupakan pemerintah yang berkuasa mutlak dan menguasai seluruh tanah dalam kerajaannya.Di bawah raja ialah golongan bangsawan yang menerima tanah secara langsung daripada raja. Raja akan memberikan hak pajakan tanah kepada golonganbangsawan/vassal. Sebagai balasan golongan bangsawan akan menawarkan bantuan ketenteraan kepada raja. Raja amat bergantung kepada golongan bangsawan bagi mengukuhkan kedudukan dan kekuasaannya.Bagi memastikan golongan bangsawan taat setia kepadanya, raja memberikan anugerah dan gelaran kepada golongan bangsawan. Namun terdapat juga bangsawan yang terlalu berkuasa hingga dapat mengancam kedudukan dan kekuasaan raja.Menjelang abad ke 16 dan 17, pemerintahan monarki mutlak diamalkan di England iaitu ketika pemerintahan Dinasti Tudor dan Stuarts.[4]   

Bangsawan

Dalam susun lapis mesyarakat feudal, kedudukan golongan bangsawan ialah selepas raja.  Golongan bangsawan besar menjadi tenant inchief/Bangsawan lapis pertama. Mereka memiliki tuan tanah yang berkhidmat untuk baron di sebahagian besar negara.

Di bawah Bnagsawan Lapis 1 ialah Bangsawan lapisan kedua.

Pahlawan Knight

 Diberi tanah sebagai balasan terhadap perkhidmatan dalam bidang ketenteraan. Berkhidmat dengan raja,bangsawan (lord atau baron) dan mendapat ganjaran seperti tanah,harta, dan barang rampasan.

Bertanggungjawab melindungi bangsawan dan keluarga bangsawan. Terikat dengan sumpah yang mengkehendaki mereka berkhidmat untuk raja dan bangsawan. Boleh dipanggil bila-bila masa.

Knight mengagihkan tanah kepada serf dan sebagai balasan serf akan memberi perkhidmatan kepada knight.Knight pula akan melindungi serf dan keluarganya.Knight akan tinggal di tanah miliknya, memiliki rumah dan pasukan tentera sendiri. Mereka juga berhak memungut cukai di kawasannya.

Petani

Rakyat biasa yang menetap di wilayah kekuasaan golongan bangsawan. Mereka dikenali sebagai serf iaitu golongan bukan hamba tetapi tidak bebas sepenuhnya.Petani terikat dengan pemimpin atau tuan tanah mereka dan tidak bebas bergerak atau berpindah dari satu tempat

ke tempat yang lain.

Berada di bawah pengawasan dan bergantung kepada raja dan bangsawan untuk mendapatkan rezeki. Bercucuk tanam dan menjalankan ternakan di tanah yang diperuntukkan oleh tuan tanah untuk keperluan harian. Ada juga petani yang menyewa tanah dengan golongan bangsawan.

 Petani mewakili sebahagian besar daripada penduduk England. Mereka dikenali sebagai freeman, villian, sokeman, border dan cottar.

Petani dikawal oleh tuan tanah antaranya oleh lord manor (institusi manor/ladang) yang akan melindungi petani, mendirikan mahkamah bagi membolehkan petani mendapatkan keadilan.

Hamba

Berada di bawah golongan petani mewakili satu persepuluh penduduk England.

- Golongan ini tidak memiliki tanah dan mempunyai hak perundangan yang terhad.

Paderi

- Merupakan satu kelas masyarakat yang berasingan. Sebilangan besar terdiri daripada golongan bangsawan yang memiliki tanah sebagai vassal.

- Pada abadke-12 dan 13 M hampir l/3 daripada tanah yang digunakan di Eropah Barat dikawal oleh gereja.

- Bishop, abot dan pegawai yang memegang jawatan penting dalam gereja biasanya adalah golongan bangsawan. Campur tangan golongan bangsawan dalam pemilihan jawatan gereja menyebabkan pegawai-pegawai gereja terdiri daripada golongan yang mementingkan material dan mempunyai dua tanggungjawab iaitu agama dan dunia (tanah).

Sejarah STPM P1 2017

OLEH-AHMAD BIN YAAKOB

SEJARAH STPM PENGGAL 1 2017

Penggal Pengajian	Kod dan nama kertas	Jenis Ujian	Markah (Wajaran)	Masa	Pentadbiran
Penggal 1	940/1 Sejarah  1 Sejarah Dunia (1500-1955)	Ujian bertulis Soalan esei 6 soalan diberikan Jawab 4 soalan daripada 6 soalan	80 (29%)	2 jam	Pentaksiran berpusat

 Penggal 1 mengandungi 4 tema utama iaitu:

1.     Masyarakat.

2.     Pemerintahan dan Pentadbiran.

3.     Kemajuan dan Pembangunan.

4.     Nasionalisme dan Pembentukan Negara Bangsa.

 Tema 1: Masyarakat

1.1  Masyarakat Feudal (England dan Jepun).

1.2  Masyarakat Agraria (Belanda dan China).

1.3  Masyarakat Maritim (Portugal dan Jepun).

1.4  Masyarakat Industri (England dan Jerman).

Tema 2: Pemerintahan dan Pentadbiran

2.1     Institusi Pemerintahan:

          2.1.1  Raja atau Maharaja (China dan Rusia).

          2.1.2  Pembesar (China dan Rusia).

2.2     Negara Bangsa:

          2.2.1  Raja Mutlak dan Raja Berperlembagaan (Englan dan Perancis).

          2.2.2  Negara Kesatuan dan Negara Persekutuan (Perancis dan Amerika).

          2.2.3  Penyatuan Negara Bangsa (Itali dan Jerman).

Tema 3: Kemajuan dan Pembangunan

3.1     Sistem Ekonomi.

3.1.1   Feudalisme dan Kapitalisme (Jepun, China, Jerman, Perancis, England, Amerika. 

3.1.2   Perkembangan Ekonomi.

            3.1.2.1  Perdagagan dan Perniagaan (Portugal & Belanda).

            3.1.2.2  Pertanian (Belanda & England).

            3.1.2.3  Perindustrian (Jerman & Jepun).

3.2      Intelektual.

          3.2.1  Perkembangan Ilmu (England & Perancis).

          3.2.2  Sumbangan Tokoh (England & Perancis).

3.3     Kemajuan Pendidikan (Perancis & Jerman).

Tema 4: Nasionalisme dan Pembentukan Negara Bangsa

4.1     Reaksi masyarakat tempatan terhadap peluasan kuasa Barat & kesan penjajahan Barat (China & India).

4.2     Konflik Antarabangsa.

          4.2.1  Perang Dunia Pertama (1914-1918) - (Jerman & Rusia).

          4.2.2  Perang Dunia Kedua (1942-1945) - (Jepun & Amerika Syarikat).

          4.2.3  Perang Dingin (1945-1955) - (Rusia & Amerika Syarikat).

4.3     Dekolonialisasi dan Pengembalian Kedaulatan (China & India).

4.4     Perhubungan Luar.

          Soviet Union & Amerika Syarikat. -PBB.

          United kingdom & India. -Komanwel.

          United Kingdom & Amerika Syarikat. -NATO.